LÜTFEN SUS KALBİM

yürüdüm, saatlerce, gökyüzü de kararmış,
bulutlar üzüntüden, boşaltıyorlar içindeki hisleri,
düşen her damlada farklı bir acı saplanıyor yüreğime,
daha önce aklıma bile gelmeyen duygular sarıyor bedenimi,
yorulmuş bedenim daha ne kadar dayanır bilmiyorum,
içimde her adımında kalbime saplanan acıların adını düşündüm,
özlem, hasret veya sevda ne olduğunu bilmezsemde,
her nefes alışım, dikenlere takılmış bez parçası gibi yırtıyor benliğimi,
kaybettim kendimi duyguların içinde,
bulamıyorum, koşuyor, sağa sola bakıp arıyorum
ama hiç bir yerde yok, hiç bir iz bırakmadan kaybolmuş sevgim!!!
hala yürüyorum, durmak istiyorum ama bir türlüü ayaklarım durmuyor,
ben dur diye söyleyince o bir adım daha atıyor,
gözlerim her tarafı süzercesine etrafına bakıyor,
seni arayan yüreğime yardımcı olmak için biraz daha
dikkat diyorum benliğime ne çare gözlerim hangi yüze baksa
bir sen görüyor kalbim!!!
yıllar oldu, beni kalabalık caddenin ortasında bırakıp gidişin
bir filmi tekra, tekrar izliyormuşum gibi gözlerimin önünde,
devamlı dönüp duruyor...!
aklım yokluğuna alışmamışken,
kalbime, yüreğime nasihatlar ediyorum,
sus kalbim, sus yüreğim özledin biliyorum,
ama sen suski, benliğim daha fazla acı çekmesin!
bende biliyorum ne kadar özlediğim,
her an o duyguyu bana hatırlatıp,
biraz daha gönlümü parçalama,
biraz daha sabret kaybetme kendini,
artık sus zaten bir parçamı kaybetmiş gibiyim,
lütfen sus kalbim yüreğim parçalanıyor...

06:26
15.12.2012
Halis Erdinç